Το Wicca, γνωστό και σαν «Κίνημα της Θεάς», ή «Πνευματικότητα της Θεάς», δείχνει να είναι η πιο γρήγορα διαδιδομένη θρησκεία στην Αμερική, ενώ πριν 30 χρόνια οι Βικανοί αριθμούσαν ελάχιστα άτομα. Ειδικός μελετητής εκτιμά ότι υπάρχουν σήμερα πάνω από 200.000 οπαδοί του Wicca και των άλλων σχετικών νεοπαγανιστικών σεκτών στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη χώρα όπου ο νεοπαγανισμός -όπως και πολλές άλλες νεοφανείς θρησκείες- ανθεί περισσότερο
Ο όρος «Wicca» πιστεύεται ότι αποτελεί αρχαία εκδοχή της λέξης Witchcraft (Μαγεία) η «Wisecraft» (Τέχνη της Σοφίας) και ότι χρονολογείται από την εποχήτων Αγγλοσαξώνων. Η ρίζα της λέξης «wicca» προέρχεται από την παλαιότερη λέξη «wicce» που σήμαινε «σοφό». Η λέξη Wiccan ως ο πληθυντικός του witch (μάγισσα) χρησιμοποιείται στους 9ο & 12ο αιώνες. Η λέξη μάγισσα (witch) η «σοφή γυναίκα» ήταν wicce, με αρσενικό γένος το wicca. Αυτοί οι όροι χρησιμοποιούνται σήμερα ευρύτατα, λόγω της αναβίωσης του αποκρυφισμού στις μέρες μας, σαν τα μοντέρνα συνώνυμα των όρων μάγισσα (witch) και μαγεία (witchcraft). Εκτός του wicca χρησιμοποιούνται από τους οπαδούς του και οι όροι: «Παλαιά Θρησκεία» και «Παγανισμός».
Τα τελευταία χρόνια, το γενικότερο κίνημα του νεοπαγανισμού έχει αποκτήσει ιδιαίτερη έκταση σε όλες αναπτυγμένες και αναπτυσσόμενες περιοχές της Γης. Όλο και περισσότεροι, ιδιαίτερα νέοι-έφηβοι από οικονομικά εύπορες περιοχές (Ευρώπη, Αμερική), αποφασίζουν να απαρνηθούν τον “ντεμοντέ” Χριστιανισμό και να στραφούν στη λατρεία της φύσης και στη θρησκεία του μυστηρίου, των περίεργων τελετών και, φυσικά, της μαγείας. Στο θρησκευτικό κίνημα, δηλαδή, που ακούει στο όνομα Wicca. Το παρόν κείμενο αποτελεί μια προσπάθεια παρουσίασης και διαλεύκανσης του κινήματος της Wicca μέσα στο πλαίσιο του γενικότερου νεοπαγανισμού μιας και η γενική κατάσταση σε αυτό το θέμα είναι, ίσως σκόπιμα, πάρα πολύ μπερδεμένη.
Εισαγωγικά:
Πρωταρχική, υπέρτατη δύναμη, κατά τους οπαδούς της, είναι η «Φύση», η οποία εκφράζεται μέσα από τον θεό και την θεά, που προσλαμβάνουν συχνά τη μορφή τους από το αρχαίο Ελληνικό πάνθεο. Ο θεός αναπαριστάται κυρίως ως Παν και η θεά ως Άρτεμις ή Εκάτη. Τα Ελληνικά αυτά ονόματα είναι και τα περισσότερο εν χρήσει. Οι δυό θεοί θεωρούνται η συμπλήρωση ο ένας του άλλου και μαζί ολοκληρώνονται και δημιουργούν κατά τους οπαδούς την υπέρτατη δύναμη. Δεν θεωρούνται κακόβουλοι αλλά ούτε και καλόβουλοι· είναι και τα δυό, καθώς και η πίστη της κοσμοθεωρίας αυτής είναι ο δυϊσμός, η δυαδικότητα όλων των πραγμάτων.
Η Wicca μπορεί να χαρακτηριστεί ως μία από τις νεότερες θρησκείες μιας και άρχισε να αναπτύσσεται γύρω στο 1950. Μια προσεκτική, όμως μελέτη τoυ, θα δείξει ουσιαστικά ότι αναβιώνει σύμβολα, συνήθειες, θεότητες αλλά και θρησκευτικές λατρείες από πολύ παλαιότερες θρησκείες (πχ διάφορες Κέλτικες τοπικές θρησκείες).Γενικότερα, το κίνημα του νεοπαγανισμού σε όλες του τις μορφές(Αιγυπτιακός, Ελληνικός, Wicca κτλ) παρουσιάζει σημαντική ανάπτυξη στις μέρες μας, σε διάφορες περιοχές του κόσμου. Στο πλαίσιο αυτής της ανάπτυξης υπάρχει μεγάλη αύξηση στον αριθμό των πιστών στη Wicca ,κυρίως στις οικονομικά αναπτυγμένες περιοχές(Αμερική -με επίκεντρο τις ΗΠΑ, και Ευρώπη -με επίκεντρο τη Μεγάλη Βρετανία). Τα άτομα που στρέφονται σε αυτή είναι κυρίως νέοι που αποστρέφονται τις πατροπαράδοτες θρησκείες καθώς και προγονολάτρεις-εθνικιστές, που θέλουν να αναβιώσουν το πάλαι ποτέ μεγαλείο της πατρίδας τους στο παρελθόν επιστρέφοντας στην αρχική τους θρησκείαΤι είναι η Wicca;
H Wicca (ή ‘μοντέρνα μαγεία’ ή ‘Τέχνη των Σοφών’ ή ‘Τέχνη’) είναι μια θρησκεία που έχει τη βάση της στο Σαμανισμό (Shamanism). Η Θεά (Goddess) είναι η κυριότερη θεότητα και εμφανίζεται με τρεις μορφές : της Παρθένας (Maiden) που συμβολίζει την αγνότητα του κόσμου, τη Μητέρα (Mother) που συμβολίζει τη μητρότητα και την γέννηση και την Crone.Δίπλα στη Θεά, υπάρχει και ο σύζυγός της ο Θεός , ο οποίος παρουσιάζεται να φέρει κέρατα. Τα ονόματα που δίνονται στις παραπάνω θεότητες , αλλά και στις εκφάνσεις τους είναι διαφορετικά από παράδοση σε παράδοση με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας τεράστιας θρησκευτικής ποικιλομορφίας
Επιπλέον, βασικό στοιχείο στη Wicca είναι η εξάσκηση της μαγείας (ΑΛΧΗΜΕΙΑ ΔΗΛΑΔΗ ΟΠΩΣ ΟΙ ΜΑΣΟΝΟΙ). Πολλά τελετουργικά της Wicca περιλαμβάνουν και την απορρόφηση ενέργειας από τη φύση και χρήση της για διάφορους υποκειμενικούς σκοπούς (γητείες). Καίριο ρόλο στη Wicca παίζουν οι διάφορες φάσεις του φεγγαριού καθώς και οι διάφορες εποχές, μιας και από αυτές καθορίζονται τα ξόρκια που μπορούν να χρησιμοποιηθούν.
Η θρησκεία της Wicca αποτελείται από διάφορες παραδόσεις όπως οι (Αλεξανδρινή-Alexandrian, Γεωργιανή-Georgian, Διανική-Dianian, Πνευματική-Spiritual, Σωκρατική-Socratian, Παραδοσιακή-Traditional, Ειδική-Special κτλ). Πολλές από αυτές τις παραδόσεις δημιουργήθηκαν στην περίοδο του μεσοπολέμου ,μα παρότι η ηλικία τους είναι πάρα πολύ μικρή το θρησκευτικό τους τελετουργικό είναι πλήρως αποδεκτό από την κοινότητα)
Συνοψίζοντας, η Wicca πιστεύει ότι κάθε θεότητα που λατρεύεται είναι έκφανση του Θεού, ήτ της Θεότητας. ΑΡΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΩΝ ΜΑΣΟΝΩΝ!
Είναι η Wicca θρησκεία;
Είναι γεγονός ότι η Wicca αποτελείται από μικρές θρησκευτικές ομάδες που ανήκουν σε διάφορες παραδόσεις . Επιπλέον, είναι γεγονός ότι οι τοπικοί ναοί είναι καλά κρυμμένοι. Η απλότητα, μάλιστα, της διάταξης του ναού(ένας βωμός, κεριά, αλάτι, το σύμβολο της πεντάλφα στο έδαφος και διάφορα άλλα που αλλάζουν περιστασιακά) μπορούν να τοποθετηθούν σε σπίτια Wiccans όπου γίνονται και αρκετές συγκεντρώσεις. Ακόμα, η θρησκεία της Wicca λατρεύεται έξω στη φύση (σε “μυστικά” απομακρυσμένα δάση, άλση κτλ).Το πρόβλημα είναι ότι κάθε πιστός εκφράζει διαφορετικά διάφορες αξίες σχετικά με το κεντρικό δόγμα ,γεγονός που οδηγεί σε μια τεράστια ποικιλία δογμάτων και τοπικών απόψεων. Επιπλέον, η μυστικοπάθεια των Wiccans καθώς και η απαγόρευση της γνώσης σε μη μυημένους θολώνει ακόμα περισσότερο το τοπίο.
(ΕΔΩ ΚΑΝΕΙ ΜΠΑΜ ΟΤΙ AΠΟ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ WICCA ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΣΟΝΙΑ)
Ιστορία της Wicca
Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, η Wicca είναι μια μοντέρνα θρησκεία που ιδρύθηκε κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου στη Μεγάλη Βρετανία. Αν και θεωρείται σύγχρονη, η πηγή του δόγματός της μας γυρνά πίσω στο παρελθόν πολύ πιο πριν την εμφάνιση της Χριστιανικής θρησκείας. Βέβαια , οι περισσότεροι Wiccans αρνούνται να δεχτούν τη Wicca σαν τη συνέχεια ενός τόσο παλιού δόγματος και προτιμούν περισσότερο το χαρακτηρισμό της Wicca σαν ‘ανάπλαση’ της τότε θρησκείας.
Το άτομο που έδωσε στη Wicca τη σημερινή της μορφή , ονομάζεται Gerald Gardner. O Gardener σύμφωνα με γραφόμενά του εντάχθηκε σε μια ομάδα Wiccans το 1939. Αργότερα, έπεισε τον ‘αρχιμάγο’ της ομάδας (Master-Warlock) να γράψει ένα βιβλίο(High Magic’s Aid) για τη Wicca με τη μορφή μυθιστορήματος στο οποίο θα περιέχονται προσεκτικά κρυμμένα διάφορα στοιχεία της νέας θρησκείας. Στη συνέχεια εμπλούτισε ακόμα περισσότερο τη θρησκεία εισάγοντας νέα στοιχεία τα οποία συνέλεξε από διάφορα άλλα θρησκεύματα. Επιπλέον, δημιούργησε νέες τελετές και σύμβολα. Τέλος, εισήγαγε διάφορες τελετές από το κίνημα της Μασονίας (τελετή μύησης, χαιρετισμού κτλ) στη Wicca.Το 1954 έγραψε το βιβλίο Witchcraft Today στο οποίο περιέχει διάφορες πληροφορίες για τη Wicca.
Τέλος, σε όλη του τη ζωή ως Wiccan , ο Gardner έγραψε διάφορα βιβλία που γενικώς, χαίρουν ιδιαίτερης αποδοχής από την κοινότητα της Wicca, εκτός από το Witchcraft Today:Κάποιοι ενστερνίστηκαν τις ιδέες του βιβλίου και το ακολούθησαν πιστά ως θρησκευτικό κείμενο, κάποιοι άλλοι το απέρριψαν , ενώ δεν ήταν λίγοι οι πολέμιοί του.
Πολλοί προσχωρούν στο Wicca έχοντας διαβάσει το βιβλίο: «Ο Ελικοειδής Χορός: Μία Αναγέννηση της Αρχαίας Θρησκείας της Μεγάλης Θεάς», ένα μπέστ σέλερ του 1979, που αποτελεί εισαγωγή στις διδασκαλίες και τελετουργίες των Βικανών και που γράφτηκε από την Στάρχοουκ [Η Miriam Simos η Starhawk (Αστροϊέραξ) είναι φεμινίστρια, πολιτική ακτιβίστρια, μάγισσα, συγγραφέας και αμφισεξουαλική, εβραϊκης καταγωγής (htp://www.geocities.com/SoHo/Suite/9048/HERSTORYlist4.html).Ίδρυσε την οργάνωση «Reclaiming», μία ομάδα Wiccan με έδρα το San Francisco. Θεωρείται από τα κορυφαία στελέχη της κίνησης των Βικανών.], μια Μάγισσα από την Καλιφόρνια.
Σύντομη Βιογραφία του Gerald Gardner:
Ο Gerald Gardner γεννήθηκε στο Blundellands της Αγγλίας το 1884 και καταγόταν από οικογένεια Σκοτσέζων. Η οικογένεια του, λέγεται , ότι υπήρξε ολόκληρη φατρία μαγείας(μάλιστα ,παλιότερα, ένα μέλος της καταδικάστηκε στην πυρά το 1610 ως μάγισσα). Το 1939 εκδίδει το βιβλίο ‘Kris and Other Malay Weapons’ το οποίου η πολύ καλή πορεία σε πωλήσεις του εξασφάλισαν κάποια οικονομική άνεση καθώς και κοινωνική καταξίωση. Λίγο πριν το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου πολέμου (1938) ο Gardner έγινε μέλος της Crotona, Μασονικής οργάνωσης και από εκεί έγινε μέλος μιας άλλης μυστικιστικής ομάδας με Αρχιέρεια την Dorothy Clutterburck. Το 1946 ο Gardner έγινε μέλος και λίγο αργότερα αρχιερέας της ΜΑΣΟΝΙΚΗΣ Αδελφότητας Ordo Templi Orientis του Crowther
Από μέρους του, ο Γκάρντνερ ενσωμάτωσε:
1) Στοιχεία από τη Μασονία, -όπως κάλυψη των ματιών, μύηση, μυστικότητα και βαθμούς ιεροσύνης-, και 2) αντικείμενα - σύμβολα από τα Ταρώ, -όπως ράβδους, δισκοπότηρα και την πεντάλφα, κλεισμένη σ' ένα κύκλο, που για τους Wiccan αντιπροσωπεύει ό,τι για τους Χριστιανούς ο Σταυρός. Ο Γκάρντνερ επίσης προσέθεσε μερικές προσωπικές του τάσεις (βίτσια). Μια ήταν η προτίμησή του σε αρχαϊκούς βερμπαλισμούς. Άλλη ήταν η ροπή του προς τον γυμνισμό. Ο Γκάρντνερ ανήκε σε μία κοινότητα γυμνιστών του 1930 και καθόρισε ότι πολλές τελετές των Βικανών θα τελούνταν χωρίς ενδυμασία.
Αυτό είναι σπάνιο, ακόμα και ανάμεσα στους μυστικιστές. Καμία αρχαία παγανιστική θρησκεία δεν είναι γνωστό, ούτε υπήρχε φήμη, ότι υπαγόρευε οι τελετές να τελούνται χωρίς ρούχα. Μερικοί νεωτερισμοί του Γκάρντνερ έχουν σεξουαλικά στοιχεία, κι ακόμα στοιχεία δουλείας και πειθαρχίας. Το τελετουργικό σεξ που ο Γκάρντνερ αποκαλούσε η «Μεγάλη Τελετή» και που επίσης είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστο στην αρχαιότητα, ήταν μέρος της Τελετουργίας του Μπελτάν και άλλων εορτών (αν και πολλοί αναπαριστούσαν την πράξη με ένα ξίφος -άλλη μια από τις προτιμήσεις του Γκάρντνερ- και ένα δισκοπότηρο). Άλλες τελετές γίνονταν με το δέσιμο και το μαστίγωμα των μυημένων και τελετές όπου εφαρμόζεται το «πενταπλό φιλί» στα πόδια, στα γόνατα, «στη μήτρα» (σύμφωνα με πληροφορίες από ένα Βικανό, αυτό είναι ένα σχετικά σεμνό σημείο, πάνω από το ηβικό οστούν), στο στήθος και στα χείλη.
Ο Χούτον διενήργησε λεπτομερή έρευνα στις γνωστές παγανιστικές πρακτικές της προϊστορίας, έχοντας διαβάσει τα αδημοσίευτα χειρόγραφα του Γκάρντνερ και έχοντας πάρει συνέντευξη από πολλούς εν ζωή σύγχρονους του Γκάρντνερ.
Λίγο πριν το ξέσπασμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Γκάρντνερ γνωρίζεται με μέλη της «Αδελφότητας του Crotona», μιας αποκρυφιστικής ομάδας, σχετικής με τη Μασονία, ιδρυτής της οποίας υπήρξε η Μπεσάντ Σκότ (Besant Scott), κόρη της Θεοσοφίστριας Ανι Μπεσάντ (Annie Besant). Μέσα σ' αυτήν την Αδελφότητα, ο Γκάρντνερ γνώρισε κάποιον, που ισχυρίστηκε ότι τον γνώριζε ήδη από προηγούμενη ζωή του στην Κύπρο, και μάλιστα του περιέγραψε γεγονότα που ο Γκάρντνερ είχε δεί στα οράματά του. Μέσα στην Αδελφότητα, εδραστηριοποιείτο κι ένα coven.[Το coven είναι «Κοινότητα 13 μαγισσών».] Τα μέλη προσκάλεσαν τον Γκάρντνερ στην κοινότητά τους λίγες μέρες πριν την έναρξη του πολέμου (1939). Ο Γκάρντνερ μυήθηκε από την Αρχιέρεια και ιδρύτρια , την «Γραία» Ντόροθυ Κλάτερμπερκ (Old Dorothy Clutterburck). Διαδίδουν οι οπαδοί του Wicca ότι τα μέλη του ίδιου coven, μαζί με τον Γκάρντνερ, έλαβαν μέρος σε συνάντηση Μυστών στην Βόρεια Αγγλία, στις 31 Ιουλίου του 1940, με σκοπό «να αποτρέψουν τον Χίτλερ να εισβάλει στην Βρετανία» και ισχυρίζονται ότι 5 από τα μέλη του coven πέθαναν λίγες μέρες αργότερα, λόγω της δήθεν «μεγάλης αποβολής ενέργειας» και ότι και η υγεία του ιδίου του Γκάρντνερ υπήρξε αρκετά εύθραυστη εκ τότε.
Λίγο μετά τον πόλεμο, το 1946, ο Γκάρντνερ γνώρισε τον Aleister Crowley. Ο Κρόουλυ έχρισε τον Γκάρντνερ επίτιμο μέλος της «Αδελφότητας του O.T.O.» [Ordo Templi Orientis. «Τάγμα των Ναϊτών της Ανατολής».] και ο Γκάρντνερ υπήρξε για λίγο Αρχιερέας της. Κατά την διάρκεια που ο Γκάρντνερ συνεργάστηκε με τον Κρόουλυ, λέγεται ότι επηρεάστηκε έντονα από αυτόν, και ότι τον θαύμαζε ιδιαίτερα. Τότε συνέλαβε την ιδέα της αναβίωσης των covens κατά τα πρότυπα που περιέγραφε η Δρ. Μάργκαρετ Μάρεϊ στο βιβλίο της: «Η Λατρεία της Μαγείας στη Δυτική Ευρώπη». Ο Γκάρντνερ στη προσπάθειά του να διαδώσει την απόκρυφη γνώση, εξέδωσε το 1949, με το ψευδώνυμο «Scire», το «Βοήθημα Ανώτερης Μαγείας» («High Magic's Aid») σε μορφή μυθιστορήματος, καθώς στην Αγγλία ίσχυε νόμος εναντίον της άσκησης της Μαγείας. Το βιβλίο περιείχε τελετουργίες, που είχε διδαχθεί επί Κρόουλυ και που αφορούσαν την λατρεία του «Κερασφόρου θεού», του Πανός, όμως χωρίς καμία αναφορά στην «Θεά». Όταν το 1951 καταργήθηκε στην Αγγλία ο νόμος κατά της Μαγείας, ο Γκάρντνερ ιδρύει το δικό του coven. Οι πρακτικές προέρχονταν από το Ο.Τ.Ο., όμως ο Γκάρντνερ εισήγαγε δικά του στοιχεία και φιλοσοφία, μια «εξαγνισμένη» έκδοση των πρακτικών του Κρόουλυ, επικεντρωμένη κυρίως γύρω από την άσκηση του σεξ, που οι «πιστοί» τελούσαν γυμνοί και με χρήση ναρκωτικών ουσιών.
To 1949 εκδίδει το πρώτο του βιβλίο σχετικό με τη μαγεία το ‘High Magic’s Aid’ με τη μορφή μυθιστορήματος, διότι τότε ήταν ακόμα σε ισχύ ο νόμος περί μαγείας στην Αγγλία. Στο βιβλίο αυτό δε γινόταν καμία αναφορά για τη Θεά, παρά μόνο για τον κερατοφόρο Θεό( ΤΟΝ Πάνα ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΕΧΕΙ ΓΡΑΨΕΙ ΥΜΝΟ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ Ο ΣΑΤΑΝΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΜΑΣΟΝΟΣ ΚΡΟΟΥΛΙ)
Το 1953 , απαλλαγμένος πλέον από το νόμο περί μαγείας, εκδίδει το βιβλίο ‘Book Of Shadows’ μαζί με την Doreen Valiente την οποία είχε μυήσει σε μια αδερφότητα που είχε ιδρύσει ο ίδιος το 1951.
Το 1954 εκδίδει το βιβλίο σταθμός ‘Witchcraft Today’ , στο οποίο αναφέρει την απόψή του για το πώς η Μαγεία πήρε την τότε μορφή της. Το βιβλίο αυτό αντιμετωπίστηκε με ποικίλους τρόπους: άλλοι το αποδέχτηκαν απόλυτα, άλλοι το αγνόησαν και άλλοι το απέρριψαν έντονα. Το γεγονός είναι, όμως, ότι είχε σαν αποτέλεσμα την κοινοποίηση της ύπαρξης πολλών αδερφοτήτων καθώς και την αφορμή για τη δημιουργία νέων.
Το 1959, πικραμένος από την μαζική επίθεση που του γινόταν από τα μέσα ενημέρωσης εκδίδει το τελευταίο του βιβλίο ‘The Meaning Of Witchcraft’ και το 1953 αποχωρεί για το Λίβανο.
Απεβίωσε τις 12 Φεβρουαρίου 1964 καθώς επίστρεφε από το Λίβανο στην πατρίδα του, προτού προλάβει να δει την τρομερή εξάπλωση της Wicca στον κόσμο
Σύμφωνα με το Gardner η ιστορία της Wicca-Μαγείας είναι η εξής:
(κείμενο σε ελεύθερη μετάφραση από το βιβλίο The Meaning of Witchcraft του Gerald Gardner)
Η Wicca ξεκίνησε στην προϊστορία με τις αρχέγονες τελετές της φωτιάς, του κυνηγιού και της γονιμότητας. Πολύ αργότερα εξελίχθηκε σε πλήρη θρησκευτικό σύστημα το οποίο δεχόταν την ύπαρξη μιας ανώτερης θεότητας , η οποία ήταν ακατανόητη και άπιαστη για τον άνθρωπο. Γι’αυτό και οι άνθρωποι άρχισαν να λατρεύουν τους κατώτερους θεούς, οι οποίοι αποτελούσαν μεσολαβητή του ανθρώπου προς την ανώτερη θεότητα. Οι θεοί αυτοί είναι η Θεά – γονιμότητα και ο κερατοφόρος σύντροφός της ο Θεός. Αργότερα εξελίχθηκε στην ‘πίστη του Φεγγαριού’-'The faith in Moon’ (γνωστή και ως ‘Τάγμα του Φεγγαριού’-'The order of Moon’). Η επιβίωση της ήταν πολύ δύσκολη , γιατί εκείνη την περίοδο στους κόλπους των Κελτών είχε αναπτυχθεί και διαδοθεί η πίστη των Δρυίδων η οποία ήταν η Ηλιοκεντρική( ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΩΝ 12ΘΕΙΣΤΩΝ ΠΟΥ ΛΑΤΡΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ-ΩΡΟ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΤΟ ΜΑΤΙ ΔΕΣΠΟΖΕΙ ΣΤΗ ΜΑΣΟΝΙΚΗ ΠΥΡΑΜΙΔΑ).
Φτάνοντας, στον 20 αιώνα η θρησκεία της Wicca είχε κατακερματιστεί. Δεν υπήρχε ενιαίο δόγμα και πολλά από τα στοιχεία της είχαν χαθεί στους αιώνες. Το μόνο που είχε μείνει , ήταν λίγες ομάδες Wiccans που δεν είχαν καμία επαφή και επικοινωνία μεταξύ τους. Τέλος, ο Gardner αναφέρει ότι η Wicca “αναστήθηκε” στη Μεγάλη Βρετανία από τον ίδιο ,την Ανώτατη Ιέρειά του Doreen Valiente καθώς και από άλλους που ανέμειξαν τα στοιχεία της δικής τους Wicca με διάφορα άλλα στοιχεία από άλλες θρησκείες και τελετουργικές λατρείες.
Υπάρχουν όμως και άτομα τα οποία υποστηρίζουν ότι η Wicca απλώς ήταν μια θρησκεία η οποία δημιουργήθηκε σαν ένα κράμα Κέλτικης πίστης και τελετών, διαφόρων θρησκευτικών συμβόλων και τελετουργικών από διάφορα ‘νεοκινήματα’ , τελετουργική μαγεία από τις αφροαμερικάνικες θρησκείες καθώς και γενικότερα στοιχεία από το Τάγμα των Ροδόσταυρων και τη Μασονία.
Ο Γκάρντνερ πέθανε προτού προλάβει να δει πόσο πολύ συνετέλεσε το έργο του στην εξάπλωση της Μαγείας και της δήθεν «Αρχαίας Θρησκείας». Οι οπαδοί του ισχυρίζονται ότι το Wicca, του οποίου υπήρξε εμπνευστής, είναι σήμερα η 8η μεταξύ των θρησκειών, ενώ έχει αναγνωριστεί επίσημα στην Αγγλία και στην Αμερική και φαίνεται να εξαπλώνεται με γοργό ρυθμό ακολουθώντας το δίκτυο της «Νέας Εποχής».
Πάντως, μετά το θάνατο του Gardner(1964) πολλά βιβλία γράφτηκαν για το κίνημα της Wicca το οποίο απέκτησε πάρα πολύ μεγάλη εξάπλωση μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. Συνεχιστής του έργου του Gardner υπήρξε η Valiente, η οποία μέχρι το θάνατό της(1999) προσπάθησε να ισχυροποιήσει τη Wicca , ακόμα περισσότερο.
Η Βασική Θεολογία της Wicca
Επιπλέον, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, η Wicca εμφανίζει πολλά σημάδια αναβίωσης συμβόλων και θεοτήτων του παρελθόντος. Έτσι ανάλογα με κάθε θρησκευτικό κίνημα γίνεται και η αντιστοίχιση του Θεού και της Θεάς με παλαιότερες θεότητες (Απόλλων/Αφροδίτη κτλ). Επιπλεόν οι περισσότεροι Wiccans δε ‘λατρεύουν’ τους θεούς, αλλά έχουν περισσότερο μια σχέση συνεργασίας μαζί τους. Χαρακτηριστικά είναι κάποια λόγια της Valiente : ‘Οι Θεοί μας έχουν ανάγκη, όσο κι εμείς. Γι’αυτό δεν πρέπει να τους φοβόμαστε αλλά να τους αντιμετωπίζουμε σαν συνάδελφους και συμπορευτές στο ταξίδι μας στην αιωνιότητα (ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΔΑΙΜΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΙΣΒΑΛΟΥΝ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΟΥΣ ΠΙΤΣΟΥΣ ΤΗΣ WICCA..)
Τελετές και μυστήρια:
Η Wicca, σε καμία σχεδόν τελετή δεν απαιτεί την παρουσία κάποιου ιερέα. Όπου αυτός χρειάζεται το ρόλο του παίζει κάποιος πιστός. Η σημασία του γεγονότος αυτού έγκειται στο ότι οι Wiccans θέλουν να έχουν άμεση επικοινωνία και σχέση με το Θεό ή τη Θεότητα (ΔΑΙΜΟΝΕΣ)που προσκαλούν στις τελετές τους. Επιπλέον, ο ρόλος του ιερέα δεν είναι ρόλος μεσολαβητή , αλλά περισσότερο λειτουργικός (συντονιστής της τελετής, αναγνώστης διαφόρων κειμένων κτλ). Επιπλέον, τα μυστήρια δεν έχουν κάποια συγκεκριμένη διαδικασία και το κοινό που έχουν από θρησκευτική ομάδα σε θρησκευτική ομάδα είναι ότι γίνονται σε 4 στάδια:
· Το ανοιγμα του ιερού κύκλου – ενός χώρου μέσα στον οποίο θα γίνει η τελετή. Ο χώρος αυτός εξυψώνεται στο θεϊκό πλάνο όπου κατοικούν οι θεότητες.
· Η επίκληση των θεοτήτων , αρχίζοντας από το Θεό ή τη Θεότητα
· Η κύρια τελετή όπου έχουμε χρήση μαγείας, μικρότερων τελετουργικών, χορούς κα.
· Το κλείσιμο του κύκλου, και η επαναφορά του χώρου στο γήινο πλάνο
Η Wicca περιλαμβάνει πάρα πολλές τελετουργίες. Ουσιαστικά, σχεδόν κάθε ξόρκι απαιτεί τη δικιά του τελετουργία , με τις δικές της προσευχές και τα δικά του λόγια. Επιπλέον, κάθε ξόρκι είναι μοναδικό από πιστό σε πιστό και θεωρείται ότι το ξόρκι που έχει δημιουργιθεί από τον ίδιο τον πιστό για δικό του λόγο είναι αρκετά ισχυρό.
Ξόρκια
Ένα κύριο στοιχείο της Wicca είναι τα διάφορα ξόρκια (ή και γητείες) καθώς και τα φυλαχτά . Πολλοί μελετητές της έχουν καταλήξει στο ότι τα πάντα γίνονται μέσα από ξόρκια και ότι καμία τελετή δε στέκει εκτός και αν μέσα σε αυτή υπάρχει η χρήση “μαγικών”.
Πρώτα απ΄όλα πρέπει να ξεκαθαριστεί η μαγεία στη wicca: Συναντούμε κυρίως 2 είδη μαγείας. Το πρώτο είδος είναι αυτό της επίκλησης. Ο πιστός/η πιστή επικαλείται τα διάφορα πνεύματα και θεούς να τον ακούσουν και να του δώσουν τη δύναμη να πράξει αυτό που θέλει (ανεξάρτητα αν αυτό είναι “ηθικό” ή όχι, μιας και αν προκαλέσει κακό θα του επιστραφεί στο τριπλάσιο). Η επίκληση αυτή βρίσκεται σχεδόν σε κάθε τελετουργία στη Wicca. Κάθε θρησκευτική τελετή ξεκινά ανοίγοντας τον μαγικό κύκλο και καλώντας το Θεό/Θεά να παρουσιαστεί στον πιστό.
Το δεύτερο είδος είναι αυτό της άντλησης ενέργειας από το διάφορες πηγές (στοιχεία της φύσης, εσωτερική φλόγα κα.) Εδώ ο πιστός συγκεντρώνει “μαγική ενέργεια” την οποία και στέλνει κάπου για να εκπληρώσει το σκοπό του.
Τα ξόρκια στη wicca έχουν διάφορους στόχους. Από προστασία από το κακό , από το να φέρουν καλή τύχη σε κάποιον, να φέρουν στον πιστό/πιστή την αληθινή αγάπη και άλλα. Μέσα από τη θεματολογία τους, η wicca δείχνει δεν είναι αντίθετη στις διάφορες υλικές απολαύσεις (υπάρχουν αρκετά ξόρκια με στόχο την απόκτηση χρημάτων αλλά και τις σεξουαλικές απολαύσεις).
Η αποτελεσματικότητα που έχουν τα διάφορα ξόρκια που θα κάνει κάποιος πιστός , σύμφωνα με την ίδια τη Wicca, εξαρτάται από διάφορους παράγοντες όπως τη χρονική περίοδο, τη φάση του φεγγαριού , την πραγματική πίστη του καθενός. Πάντως υπάρχουν κάποιοι γενικοί κανόνες ανάλογα με την κατηγορία που θα επιλέξει κάποιος πιστός να εκτελέσει (πχ τα ξόρκια αγάπης εκτελούνται κατά τη διάρκεια που το φεγγάρι γεμίζει , λίγες μέρες πριν την πανσέληνο).
Κάθε πιστός, ή οικογένεια πιστών καταγράφει τα ξόρκια της και οτιδήποτε άλλο έχει σχέση με την πίστη τους σε ένα βιβλίο , που το ονομάζουν Βιβλίο των Σκιών (Book of Shadows). Εκεί ανατρέχουν κάθε φορά που θέλουν να κάνουν μια συγκεκριμένη τελετουργία, να εκτελέσουν κάποιο ξόρκι , ή απλώς να ευχαριστήσουν τις θεότητες στις οποίες πιστεύουν . Το Βιβλίο των Σκιων είναι πολύ σημαντικό και η αξία του πολύ μεγάλη για κάθε πιστό. Δεν είναι απλώς ένας τρόπος καταγραφής της πίστης τους, αλλά ένα θρησκευτικό κειμήλιο το οποίο πρέπει να διατηρηθεί και να μεταδώσει τις γνώσεις του σε άλλους πιστούς καθώς και στην επόμενη γενιά.
Η διδασκαλία της Εκκλησίας.
Ο αποκρυφισμός στη μορφή της μαγείας και του πνευματισμού δεν κινείται στο χριστιανικό χώρο και ακυρώνει την πίστη των χριστιανών στην εν Χριστώ ελπίδα. Ο αντιχριστιανικός χαρακτήρας είναι εδώ προφανής, ακόμη κι αν πούμε πως δεν γίνεται επίκληση δαιμονικών πνευμάτων ή δεν ασκείται λατρεία του Διαβόλου. Εδώ δεν υπάρχει το στοιχείο της πίστης και της εμπιστοσύνης στον προσωπικό θεό. Η πίστη αντικαθίσταται από τη γνώση και από την τεχνική, μέσω της οποίας απελευθερώνονται «δυνάμεις» μέσα από τη συνείδηση του ανθρώπου, που με τις τεχνικές αυτές «διευρύνεται». Όπως ορθά παρατηρεί ο Joseph Sudrack, «το βάθος της συνείδησης έγινε εδώ άβυσσος του Θεϊκού. Και αυτό το βάθος είναι για τον άνθρωπο ανοικτό. Ο Θεός μειώνεται σε κοσμική συνείδηση».
Εδώ ο άνθρωπος παίρνει τη θέση του Θεού. Δεν ελπίζει, ούτε προσβλέπει στο έλεος κάποιου θεού έξω από τον εαυτό του. Καταδικάζεται σε μοναξιά. Αυτό φαίνεται ιδιαίτερα στον φεμινιστικό-μαγικό χώρο, στο κίνημα των νέο-μαγισσών. Εδώ «μαγεία» είναι η «εγγύτητα του σώματος και επικεντρώνεται στην επί μέρους γυναίκα, στις προσωπικές της διαθέσεις και ενέργειες», όπως αναφέρεται σε σχετικό κείμενο από το χώρο των «μαγισσών».
Στο ίδιο κείμενο υπογραμμίζεται ακόμη:
«Η θρησκεία της φεμινιστικής Θεάς δεν χρειάζεται μορφές σωτήρων και μαρτύρων, δεν χρειάζεται αγίους και γκουρού για να καθοδηγήσουν τις γυναίκες στην αναζήτηση του ίδιου του εαυτού τους. «Εμείς είμαστε η Θεά», δηλώνουν οι γυναίκες, «άγιες», «μυημένες» δυνατές να δώσουμε ζωή, αλλά εν ανάγκη, και να την περιορίσουμε ή να την καταστρέψουμε...».
Γυναίκες σφετερίζονται επίσης τη θρησκεία για να αφαιρέσουν από το πατριαρχικό σύστημα τη «θεϊκή νομιμοποίησή του. Η νέα λατρεία γύρω από τη θεϊκή γυναίκα έχει ως σκοπό να εισαγάγει στην «Θηλυκή Εποχή» του μέλλοντος». Η πίστη αυτή δεν διαφέρει κατά πολύ από την πίστη στην εκκοσμίκευση, στην δυνατότητα του ανθρώπου να λύση όλα τα προβλήματα αυτόνομα. Δεν χρειάζεται εδώ να στραφεί κανείς σε κάποια «θεότητα» ή σε οποιαδήποτε υπερβατική πραγματικότητα, ούτε χρειάζεται να αλλάξει κανείς τρόπο ζωής. Τα πάντα βρίσκονται στην εξουσία του ανθρώπου, τα πάντα είναι «μέσα μας». Μπορούμε να εμπιστευθούμε μόνο στην αίσθηση της «διευρυμένης συνείδησης». Μια τέτοια τοποθέτηση αποτελεί επιβεβαίωση και όχι άρνηση της εκκοσμίκευσης. Ο άνθρωπος δεν έχει πλέον ανάγκη να απευθυνθεί στον Θεό και να πει: «Γεννηθήτω το θέλημά Σου», αλλά μπορεί να σκεφθεί: «Γεννηθήτω το θέλημά μου»! Η ακραία περίπτωση του αποκρυφισμού, ο νέο-σατανισμός, έχει τη θεωρητική του θεμελίωση στο «Σύμβολο Πίστεως» του Aleister Crowly. Η «πρώτη εντολή» είναι: «Κάνε ό,τι θέλεις, αυτός είναι ο νόμος»!
Το μήνυμα λοιπόν αυτό, δεν είναι το ευαγγέλιο της εν Χριστώ ελπίδας. Ούτε και η χιλιαστική αντίληψη Που συμπλέκεται με τις δοξασίες περί εξελίξεως στον πνευματισμό, στον όποιο υπάρχουν πολλές διαφορετικές «σφαίρες» όπου κάθε σφαίρα ξεπερνάει την προηγούμενη σε ωραιότητα και σε ευκαιρίες εκπαίδευσης για πάρα πάνω εξέλιξη και αυτοανάπτυξη στο σύμπαν.
Όλες αυτές οι αντιλήψεις είναι ασυμβίβαστες με την χριστιανική πίστη, σύμφωνα με την οποία η σωτηρία δεν είναι αποτέλεσμα αυτοεξέλιξης του ανθρώπου μέσα από αμέτρητες γεννήσεις και μετενσαρκώσεις η μέσα από τη ζωή σε διάφορες «σφαίρες» η πλανήτες, αλλά δώρο του Θεού εν Χριστώ Ιησού. Ο Χριστός, ως μοναδικός Σωτήρας, ενώ δεν έπαυσε να είναι Θεός, προσέλαβε την ανθρώπινη φύση και την κατέστησε μέτοχο της δικής Του ζωής. Η κίνηση λοιπόν της σωτηρίας δεν είναι από κάτω προς τα άνω, αλλά, το αντίθετο. Ο Θεός κατήλθε στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, για να ανέβει ο άνθρωπος, τον οποίο προσέλαβε.
ΣΤΟ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΑΚΡΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΚΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΟΥ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΘΕΑ WICCA ΜΕ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ..ΤΟ ΤΡΙΠΛΟ ΦΕΓΓΑΡΙ...
ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΝΤΕΠΟΠΤΗ ΟΦΘΑΛΜΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου