Τι διαβάζει ένας χρυσαυγίτης;

Πώς διαμορφώνεται ιδεολογικά ένας χρυσαυγίτης μέσα από τα βιβλία που πουλάει η Χρυσή Αυγή1.

Από το Άρδην τ. 90 που έχει εκτενές αφιέρωμα στη Χρυσή Αυγή

Η πλειονότητα των βιβλίων που έχουν εκδώσει οι Χρυσαυγίτες κινείται γύρω από τον εθνικο-σοσιαλισμό. Λόγοι του Χίτλερ, ύμνοι στο πρόσωπο του Χίτλερ από αμετανόητους ναζιστές (Ντεγκρέλ), το ημερολόγιο του Γκέμπελς, που αφηγείται πώς απέκτησαν την εξουσία, βιβλία που θα δίσταζαν να εκδώσουν και οι πιο φανατικοί Γερμανοί νεοναζί. Βιβλία φασιστών θεωρητικών, όπως του Τζούλιους Έβολα, και βιβλία αφιερωμένα στη δράση νεοφασιστών, όπως ο Μ. Μάντακας, αλλά και νεοφασιστικής τρομοκρατίας, όπως «Τα ημερολόγια Τέρνερ». Τέλος, ιστορικά βιβλία, όπως του Γερμανού δημοσιογράφου Κουρτ Ράισνερ, που ιχνηλατούν τη «ζωντανή αρχαία παρουσία στην νέα Ελλάδα»∙ ο Ράισνερ έδωσε, κατά τους εκδότες του, έναν «παθιασμένο αγώνα συνένωσης του Ελληνισμού με τον Γερμανισμό, σ’ έναν χιλιόχρονο πολιτισμό». Ακόμα, βιβλία σχετικά με τον εθνικοσοσιαλισμό στην Ινδία, που μυούν τους χρυσαυγίτες στον συμβολισμό του Γ΄ Ράιχ. Τα βιβλία της Χρυσής Αυγής προορίζονται αποκλειστικά για τα στελέχη και τα μέλη της οργάνωσης, γι’ αυτό και δεν θα τα βρει κανείς σε βιβλιοπωλεία, ακόμα και σε αυτά που είναι πολύ καλά ενημερωμένα με ακροδεξιά βιβλία, αλλά μόνο στα γραφεία της Χρυσής Αυγής. Τα βιβλία αυτά διαμορφώνουν τη ναζιστική ιδεολογία των μελών της και γι’ αυτό δεν πρέπει να είναι «ορατά» στους μη μυημένους, γιατί, στη συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων, ακόμα και εκείνων που τους ψήφισε, ο ναζισμός είναι αποκρουστικός. Στη συνέχεια παρουσιάζουμε αναλυτικότερα κάποια από τα βιβλία που έχουν εκδώσει τα προηγούμενα χρόνια. 
Άρδην

Αδόλφος Χίτλερ, Λόγος για την επέτειο ανάληψης της Αρχής, Νέα Σπάρτη (χ.χ.)
Λόγος που εκφώνησε ο Αδόλφος Χίτλερ την 30η Ιανουαρίου 1942, στο Βερολίνο, με αφορμή τη συμπλήρωση εννέα χρόνων από τότε που ο Χίτλερ πήρε την εξουσία στη Γερμανία. Στην ομιλία του περιγράφει την κατάσταση του πολέμου ως εκείνο το έτος, και εσωτερικά ζητήματα του Γ΄ Ράιχ…
Σύμφωνα με τους εκδότες, «Η ομιλία του στο Sportpalast εκείνη την ημέρα έχει μεγάλη σημασία, διότι δεν είναι απλά “η παρουσίαση της οπτικής κάποιου από την άλλη πλευρά”. Είναι ουσιαστικά το χαστούκι της Ιστορίας στην συμβατική “ιστορία” των νικητών του πολέμου».

Λεόν Ντεγκρέλ, Χίλια Χρόνια Χίτλερ (2002)
Από το Δελτίο Τύπου διαβάζουμε ότι, «στις σελίδες του παρόντος βιβλίου υπάρχει μία συλλογή άρθρων από και για τον Λεόν Ντεγκρέλ. Ανάμεσά τους μία συνέντευξη στο περιοδικό «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ», που παραχώρησε στα 1989, ένα κείμενο του Ρομπέρ Μπραζιγιάκ και αποσπάσματα από την αυτοβιογραφία του. Επίσης, άρθρα για τη δράση των Βουργουνδών μαχητών στο Ανατολικό Μέτωπο και την πολιτική ταυτότητα του Κινήματος REX.»
Ο Βέλγος Λεόν Ντεγκρέλ ίδρυσε το 1935 το ακροδεξιό καθολικό Κρίστους Ρεξ. Στις εκλογές του 1936 έλαβε ποσοστό 11,49% και εξέλεξε 21 βουλευτές. Στη συνέχεια είχε πτωτική πορεία και στις εκλογές του ’39 οι βουλευτές του μειώθηκαν σε 4. Μετά την κατάληψη του Βελγίου από τους Γερμανούς ο Ντεγκρέλ αποφάσισε να συνεργαστεί με τους ναζί. Δημιουργεί εθελοντική λεγεώνα Βαλλόνων (γαλλόφωνων Βέλγων), που συμμετείχε στην «Ευρωπαϊκή Σταυροφορία» του Τρίτου Ράιχ στο Ανατολικό Μέτωπο, ενώ και στο εσωτερικό του Βελγίου δημιούργησε πολιτοφυλακές που βοηθούσαν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής. Εκατοντάδες λαομίσητοι «ρεξιστές» εκτελέστηκαν από τη βελγική αντίσταση. Ιδεολογικά, ο Ντεγκρέλ ωθούσε το κίνημά του ολοένα και σε πιο καθαρές μορφές ναζισμού. Στο τέλος εφηύρε κοινά γνωρίσματα μεταξύ Γερμανών, Βαλλόνων και Φλαμανδών και ενέταξε το Βέλγιο στον γερμανικό χώρο. Ήταν ο μόνος επιφανής ρεξιστής που επιβίωσε και βρήκε άσυλο στην Ισπανία του Φράνκο. Αποτέλεσε, για τα επόμενα χρόνια της ζωής του, ζωντανό θρύλο για τους ναζί και τους νεοναζί. Από το παράδειγμα του Ντεγκρέλ οι νεαροί χρυσαυγίτες διδάσκονται ποια θα ήταν η «σωστή» στάση των Ελλήνων στα χρόνια της γερμανικής Κατοχής, δηλαδή η πλήρης υποταγή και συνεργασία με τα γερμανικά στρατεύματα2.

Δρ. Γιόζεφ Γκέμπελς, Από το Κάιζερχοφ εις την Καγγελαρίαν του Ράιχ, 2001
Εδώ τα σχόλια περιττεύουν. Πρόκειται, όπως μας πληροφορούν οι εκδότες, για πιστή ανατύπωση της πρώτης έκδοσης του 1935.

Τζούλιους Έβολα, Κείμενα για την Παράδοση και τον Σύγχρονο Κόσμο, 2010
Σύμφωνα με τους εκδότες, αποτελεί «συλλογή κειμένων του Ιταλού φιλοσόφου του φασισμού Τζούλιους Εβόλα, τα περισσότερα των οποίων έχουν δημοσιευθεί στο περιοδικό ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ…» Ο Ιταλός Τζούλιος Έβολα υπήρξε η επιφανέστερη προσωπικότητα του νεοφασισμού στην Ευρώπη. Γράφει τα πρώτα του βιβλία τη δεκαετία του ’30 και σε αυτά αποτυπώνει τη θεωρία περί «ηρωικού πεσιμισμού». Ο υλισμός, ο ηδονισμός και ο εξισωτισμός οδηγούν τις σύγχρονες κοινωνίες στον όλεθρο. Μόνο μια «νέα τάξη», με ηγέτες μια ελίτ που θα δημιουργήσει το «οργανικό κράτος», θα επανίδρυε τον παγανιστικό ανθρωπισμό της φυσικής τάξης. Ο Έβολα, πριν και κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν ήταν μέλος του Ιταλικού Φασιστικού Κόμματος γιατί, ως αντιχριστιανός και παγανιστής, δεν άντεχε τον συμβιβασμό του Μουσολίνι με τον καθολικισμό και ήταν αναγνωρίσιμος μόνο σε κάποιες ριζοσπαστικές τάσεις του. Στη Γερμανία επίσης έχαιρε εκτίμησης γιατί βρισκόταν αρκετά κοντά στο φυλετικό δόγμα των ναζί, αλλά ο δικός του ρατσισμός πήγαζε από την κουλτούρα και όχι από τη βιολογία. Μεταπολεμικά, επειδή έμεινε πιστός στις ιδέες του είχε μεγάλη επιρροή στους νεοφασίστες. Επιπλέον, επειδή στόχος του ήταν ένας «νέος άνθρωπος», με «ψυχή από σίδερο», που θα βίωνε ένα «πολεμικό έπος» εμβαπτισμένο στο «πνεύμα των λεγεωνάριων», επηρέασε τις νεοφασιστικές ακροδεξιές τρομοκρατικές ομάδες στην Ιταλία της δεκαετίας του ’70 και αλλού3.

Άντριου Μακ Ντόναλντ, Τα Ημερολόγια Τέρνερ, 2002
Από το σχετικό Δελτίο Τύπου αντιγράφουμε: «Η ιστορία του βιβλίου ξεκινά στα τέλη της δεκαετίας του ’70, όταν εκδόθηκε για πρώτη φορά από τον Ουίλλιαμ Πηρς, ηγέτη της Φυλετικής οργάνωσης National Alliance, με το ψευδώνυμο Άντριου Μακ Ντόναλντ… Απέκτησε μεγαλύτερη δημοσιότητα, όταν ανεκαλύφθη πως το τρομοκρατικό κτύπημα στο αρχηγείο του FBI στην Οκλαχόμα ήταν, στην οργάνωση και στην εκτέλεσή του, αντιγραφή από το κείμενο του βιβλίου. […] Το τρομοκρατικό χτύπημα, που αναφέρεται με λακωνικό τρόπο, δεν είναι άλλο από τη βομβιστική επίθεση του ακροδεξιού βετεράνου πεζοναύτη Τίμοθι ΜακΒέι, στις 19 Απριλίου του 1995, εναντίον ενός ομοσπονδιακού κτηρίου στην Οκλαχόμα. H επίθεση είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 168(!) ατόμων, πολλά από τα οποία ήταν παιδιά, μια και στο κτήριο στεγαζόταν και παιδικός σταθμός. Από το συγκεκριμένο βιβλίο φαίνεται να είναι επηρεασμένος και ο Νορβηγός μακελάρης Άντερς Μπρέιβικ.
Σύμφωνα με τους εκδότες, το βιβλίο πραγματεύεται «ένα φανταστικό θέμα, που αναφέρεται σε μια αμερικανική κοινωνία που ήδη υπάρχει σε μεγάλο βαθμό και η οποία βρίσκεται στα όρια των φυλετικών και κοινωνικών εντάσεων. Μια φυλετική οργάνωση αποφασίζει να ξεκινήσει τον ένοπλο αγώνα, σπρωγμένη εκεί από την κρατική καταστολή. Μέσα από έναν κύκλο βίας, δολοφονιών και βομβιστικών επιθέσεων, που γλαφυρά περιγράφονται και αναλύονται με τις τεχνικές τους λεπτομέρειες, η οργάνωση καταφέρνει να γονατίσει την κυβέρνηση των ΗΠΑ…» Το μυθιστόρημα λοιπόν που ενέπνευσε τους ΜακΒέι και Μπρέιβικ εκδίδεται στα ελληνικά από τη Χρυσή Αυγή.

Νίκος Έξαρχος, Ομάδα Κρούσεως «Λόγχη», 2001
Στο ίδιο μοτίβο με τα Ημερολόγια του Τέρνερ κινείται και αυτό το βιβλίο. Κατά τους εκδότες είναι ένα μυθιστόρημα για μια επανάσταση που θα καθαρίσει την Πατρίδα, ξαναδίνοντάς της την αίγλη που της αξίζει.

Ηλίας Κασιδιάρης, Τομέας Χ (χ.χ.)
Στο Δελτίο Τύπου διαβάζουμε: «Οκτώ πολεμικά διηγήματα, οκτώ πραγματικές μάχες της Ιστορίας, όπου το πνεύμα του πολεμιστή και οι αρετές του πολέμου σκιαγραφούνται στην πραγματική τους διάσταση, τόσο σε φυσικό όσο και σε μεταφυσικό επίπεδο». Στην παρουσίαση του βιβλίου, ο Νίκος Μιχαλολιάκος χαρακτήρισε τον Κασιδιάρη έναν «πραγματικό λογοτέχνη, μια εξαίρετη γραφίδα», το αντίθετο από ότι συνηθίζεται, καθώς οι περισσότεροι συγγραφείς «είναι τίποτε κουλτουριάρηδες με μούσια, με κάτι γυαλιά πατομπούκαλα, ξέρω γω και τα λοιπά».
Στη σχετική διαφημιστική καταχώρηση, η Χ.Α. επέλεξε να παραθέσει και το εξής απόσπασμα της… εξαιρετικής αυτής γραφίδας: «Ο ακροβολιστής κράτησε την αναπνοή του και ολόκληρο το σώμα του πάγωσε. Νεκρική ακαμψία τον κατέλαβε. Ένα μόλις βήμα απέμεινε για το φινάλε. Και τότε, έτσι απλά, άσκησε τη στοιχειώδη πίεση στο άκρο της σκανδάλης. Το φυσίγγιο πυροδοτήθηκε και η βολίδα εισήλθε καυτή στις ραβδώσεις της κάνης. Μέσα σε μια στιγμή διέσχισε περιστρεφόμενη τον αέρα της ερήμου και έφτασε στον στόχο της. Πέρασε διαδοχικά μέσα από την ημισέληνο, από το ύφασμα του πηλικίου και από τα οστά του κρανίου. Διέλυσε τον εγκέφαλο του ενεδρεύοντος και πέταξε εκατοντάδες μικρά, κατακόκκινα κομμάτια του σε κάθε γωνιά της φωλιάς. Χωρίς να αλλάξει διεύθυνση εξήλθε από το τσακισμένο κρανίο και συνέχισε τη φρενήρη πορεία της στον αέρα, για να σταματήσει τελικά μέσα στο σώμα του εχθρού που έκειτο πλέον νεκρός…»
Στις οχτώ ιστορίες του Κασιδιάρη μπουρδουκλώνονται οι Κορίνθιοι οπλίτες που, στον ποταμό Κριμισό στη Σικελία, «κατέκοψαν τους εκλεκτούς της Καρχηδόνας», η αντίσταση των Μανιατών στην εισβολή των Τουρκαλβανών στην Πελοπόννησο, οι επιχειρήσεις του ελληνικού στρατού στη Μικρασιατική Εκστρατεία, τα «ανδραγαθήματα» της οργάνωσης «Χ» στο Θησείο, κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών, οι προσπάθειες των Ελλήνων καταδρομέων στη Λευκωσία να αναχαιτίσουν την τουρκική εισβολή, αλλά και τα όσα έκανε ο βοεβόδας της Βλαχίας Βλαντ Τσέπες ο Ανασκολοπιστής (γνωστός ως Κόμης Δράκουλας), που εικάζεται ότι, το 1458, παλούκωσε 10.000 Τούρκους αιχμαλώτους και κολύμπησε στο αίμα τους. Τέλος, χωρίς καμιά δόση ναρκισσισμού, αφηγείται όσα διαδραματίστηκαν στην πλατεία Κολοκοτρώνη το 2008. Τα γεγονότα έχουν ως εξής: Στη συγκέντρωση της Χρυσής Αυγής για τα Ίμια, οι αναρχικοί, εκείνη τη χρονιά, απάντησαν με αντισυγκέντρωση στην Κλαυθμώνος. Τα ΜΑΤ κινήθηκαν για να διαλύσουν την αντισυγκέντρωση και οι χρυσαυγίτες, βγαίνοντας πίσω από τις γραμμές των ΜΑΤ, χτυπούσαν με ρόπαλα και πέτρες τους αναρχικούς7. Τις πλάτες που τους έκαναν τα ΜΑΤ τότε, για να πετάξουν μερικές πέτρες στους αναρχικούς, ο αμετροεπής Κασιδιάρης τη θεωρεί «μεγάλη μάχη της Ιστορίας»…

Σημειώσεις
1 Ηλεκτρονικό Βιβλιοπωλείο Χρυσής Αυγής (http://xabooks.blogspot.gr/search/label/%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%B1)
2 Τα στοιχεία από το βιβλίο του Στάνλεϊ Πέιν, Η Ιστορία του Φασισμού, Φιλίστωρ, μετάφραση Κώστας Γεώρμας, σσ. 423 & 589-593.
3 Τα στοιχεία για τον Τζούλιους Έβολα προέρχονται από το βιβλίο του Στάνλεϊ Πέιν, Η Ιστορία του Φασισμού, σσ. 693-695.
4 Σπύρος Σταθόπουλος, «Μιχάλης Μάντακας: Πεθαίνοντας στην Ρώμη για την Ευρωπαϊκή Ιδέα», http://www.e-grammes.gr/article.php?id=3705
5 Τα στοιχεία από το βιβλίο του Στάνλεϊ Πέιν, Η Ιστορία…, σσ. 696-702..
6 Σόλων Ν. Γρηγοριάδης, Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας (1941-1974), Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, τόμ. 10, σσ. 71-88.
7 Το σχετικό βίντεο που δείχνει πώς έδρασαν οι χρυσαυγίτες http://www.youtube.com/watch?v=r71x9ztJCMw&feature=player_embedded

ΠΗΓΗ