υπό το φώς του χθές. Δεν γράφτηκε για τους μπαμπουίνους που αρχίζουν να ουρλιάζουν ακούγοντας
το όνομα" Χίτλερ".
Ο συγγραφέας του είναι ένας σχετικά νεαρός τραπεζίτης απο την Νότια Αφρική που το όνομα του είναι Stephen Goodson. Και έχω την άδεια του να το δημοσιεύσω.
Στο τέλος του Νοεμβρίου του 1918, ο Αδόλφος Χίτλερ επέστρεψε στο Μόναχο και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε σε ένα στρατόπεδοστο Traunstein στη νοτιοανατολική Βαυαρία. Όταν το στρατόπεδοδιαλύθηκε τον Απρίλιο του 1919, επέστρεψε στο Μόναχο, το οποίοεξακολουθεί να κυβερνάται από μια σοβιετική δημοκρατία που ιδρύθηκε από μια Πολωνοεβραία την Kurt Eisner (το πραγματικό της όνομα ήταν Salamon Kosmanowsky).
Στις αρχές του Μαΐου, λίγες μέρες μετά την κομμουνιστική επανάσταση που είχε λήξει την 1η Μαΐου 1919 από τους βαυαρούςFreikorps, ο Χίτλερ είχε κλητευθεί ως μέλος του 2ου Συντάγματος Πεζικού για να παρακολουθήσει ένα μάθημα που αφορούσε την πολιτική κατεύθυνση. Ο σκοπός του μαθήματος και των διαλέξεωνήταν να παρέχει στους στρατιώτες με φόντο την πολιτική, τη δυνατότητα να παρακολουθούν τα επαναστατικά και πολιτικά κινήματα στο Μόναχο την εποχή εκείνη.
Gottfried Feder
Ένας από τους ομιλητές ήταν ο πρώην μηχανικός που το γύρισε σεοικονομολόγο, ο Δρ Dr Gottfried Feder (1881-1941) πρώτη διάλεξη του είχε τίτλο «Η κατάργηση τουενδιαφέροντος-Υποτέλειας». Ο Χίτλερ είχε ενθουσιαστεί με ό, τιάκουσε και η ομιλία του Feder ήταν μια κρίσιμη καμπή στηνπολιτική του σταδιοδρομία.
Λίγες εβδομάδες αργότερα, ο Χίτλερ έλαβε εντολή από τους ανωτέρους του για να ερευνήσει μια πολιτική ένωση που ονομάζεται η Deutsche Arbeiterpartei (Γερμανικό Εργατικό Κόμμα). Στη συνάντηση αυτή που πραγματοποιήθηκε στοSterneckerbrau Inn στο Μόναχο, ήταν παρόντες περίπου 20 έως 25 άτομα. Ο κύριος ομιλητής ήταν ο Δρ Gottfried Feder.
Λίγο αργότερα ο Χίτλερ έλαβε προσωρινή βεβαίωση της ιδιότητας μέλους του κόμματος με τον αριθμό επτά. Η πρώτη πράξη του, αναλαμβάνοντας τον έλεγχο του κόμματος ήταν να μετονομαστεί σε Deutsche Nationalsozialistiche Arbeiterpartei
(Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα).
Ο Feder ήταν ο βασικός θεωρητικός και αρχιτέκτονας της οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής
του Εθνοσοσιαλιστικού κόμματος, μέχρι την αποχωρησή του ωςΥφυπουργός Οικονομικών Υποθέσεων, τον Αύγουστο του 1934.
Ο Feder, διορίστηκε Υφυπουργός Οικονομικών Υποθέσεων, όταν οι εθνικοσοσιαλιστές ήρθαν στην εξουσία στις 30 Ιανουαρίου 1933,αλλά οι προσπάθειές του να εφαρμόσει επίσημα τηνΕθνικοσοσιαλιστική οικονομική πολιτική έπεσαν στο κενό λόγο του Δρ Hjalmar Schacht, ο οποίος είχε διοριστεί ως πρόεδροςτης Reichsbank το Μάρτιο του 1933. Ο Schacht ήταν ένας αινιγματικός χαρακτήρας. Αν και γεννήθηκε στην Tingleff, της Γερμανίας, το 1877, η οικογένεια του καταγόταν από την Ουγγαρία. Το 1903 σε ηλικία 26 ετών έγινε μέλος της Dresdner Bank, και το 1908 έγινε τέκτωνας.
Hjalmar Schacht
Ο Schacht ήταν επίσης μαθητής της Εβραϊκης γλώσσας δεδομένου ότι η γνώση της γλώσσας αυτής, ήταν απαραίτητη, αν ήθελε κανείς να σταδιοδρομίσει στον τραπεζικό τομέα.
Ο Schacht αμέσως έθεσε ως στόχο να καταστρέψει τα σχέδια Federο στόχος του επιτεύχθηκε με την απομάκρυνση του τελευταίου από τοΥπουργείου Οικονομικών τον Αύγουστο του 1934, μετά ο Schachtπήρε την θέση του σαν επικεφαλής του Υπουργείου Οικονομικών.
Αυτή η τραγική απόλυση μπορεί να αποδοθεί εν μέρει στην έλλειψητου Χίτλερ όσον αφορά την κατανόηση των οικονομικών θέματων. Άλλωστε ήταν κάτι που είχε παραδεχτεί όταν γνώρισε τον Feder,το 1919.
Έτσι, η απόφαση αυτή με παρακινεί να μελετήσω σε βάθος ένα θέμα που δεν γνώριζα καλα εώς τώρα.
Εκείνη την εποχή εισήχθη μια κάπως εξασθενημένη νομισματικήμεταρρύθμιση. Στόχος της
ήταν να να χρηματοδοτήσει το έργα του κράτους και τα προγράμματα επανεξοπλισμού. Ιδρύθηκαν
δύο εικονικές εταιρείες η Gesellschaft fuer ΦffentlicheArbeiten (Offa) και η Metallforschung Gesellschaft (Mefo).Αυτές οι εταιρείες έκαναν δεκτές συναλλαγματικές από προμηθευτές που εκπληρωναν τις παραγγελίες.
Αυτές οι συναλλαγματικές στη συνέχεια προεξοφλούνταν στην Reichsbank με ποσοστό 4 τοις εκατό. Είχαν εκδοθεί για τρεις μήνες μόνο, χρόνος που ήταν σαφώς ικανοποιητικός από άποψητου μακροπρόθεσμου χαρακτήρα των διαφόρων έργων που είχανχρηματοδοτηθεί.
Θα μπορούσαν, ωστόσο, να επεκταθούν από τρεις μήνες... έως πέντε χρόνια . ..
Τον Ιανουάριο όμως του 1939 ο Schacht αρνήθηκε την επέκτασητων συναλλαγματικών, λόγω των φόβων του για "πληθωρισμό".
Με αυτά τα μέσα ο Schacht είχε σκοπό να καταρρεύσει και την γερμανική οικονομία, η οποία κατά την περίοδο 1933-39 είχε αυξήσει το ακαθάριστο εθνικό προϊόν της κατά 100 τοις εκατό. Από ένα
έθνος που το 1933 ήταν εντελώς κατεστραμμένο, με έξι εκατομμύρια άνεργους στα πρόθυρα της πτώχευσης. Ο Χίτλερ είχε μετατρέψει την Γερμανία σε σοσιαλιστικό παράδεισο και το ισχυρότερο κράτος στην ιστορία της Ευρώπης. Μετά απ' όλα αυτά απέρριψε θυμωμένα τις συστάσεις της Reichsbank,χαρακτηρίζονταστες ως "ανταρσία".
Στις 19 Ιανουαρίου,1939 απέλυσε τον θρασύυπηρέτη του διεθνούς χρηματοοικονομικού τομέα. Και χωρίς άλλη καθυστέρηση ανέθεσε στηνReichsbank να εκδώσειόλες τις πιστώσεις που είχε ζητήσει από το κράτος.
Ένας νέος νόμος που αφορούσε την Reichsbank, ο οποίοςψηφίστηκε στις 15 Ιουνίου, 1939, κατέστησε την τράπεζα "άνευ όρων εξαρτώμενη ,από την κυριαρχία του κράτους."
Στο άρθρο 3 του νόμου αποφασίστηκε ότι η
τράπεζα θα πρέπει να είναι υπό την επίβλεψη του Φύρερ καιΚαγκελάριου του Ράιχ .Ο Χίτλερ ήταν ο κυρίαρχος της τράπεζαςαφού έφυγε απο τα δύχτια των απατεώνων και των τοκογλύφων , αλλά όπως ο Ναπολέων Βοναπάρτης, έχει την ίδια τύχη: έναπεριττό πόλεμο που ακολουθείται από αφανισμό του λαού και της χώρας του.
Στη συνέχεια ...Στις 31 Μαρτίου 1939, η Πολωνία έλαβε λευκή επιταγή από την Αγγλία, η οποία προσφέρεται μονομερώς να εγγυηθεί την κυριαρχία της...?! Όχι μόνο όταν η Γερμανίαεισέβαλε στην Πολωνία, αλλά επίσης εάν η Πολωνία εισέβαλε στηνΓερμανία! Αυτό χρησίμευσε απλώς να σκληρύνουν την πολωνική αντίσταση ενάντια στην γνήσια επιθυμία του Χίτλερ να επιτευχθεί μια μόνιμη λύση όλων των εκκρεμών ζητημάτων που απορρέουν από τη Συνθήκη των Βερσαλλιών.
Κατά τη διάρκεια των επόμενων πέντε μηνών, η πολωνικήκυβέρνηση ενέτεινε σταδιακά την καταπίεση, την παρενόχληση και τις επιθέσεις κατά 1,5 εκατ. Γερμανών που ζουν στην Πολωνία.Αυτές οι επιθέσεις, στις οποίες πάνω από 58 000 γερμανικοί άμαχοι σκοτώθηκαν από τους Πολωνούς σε ένα όργιο τηςβαρβαρότητας, που κορυφώθηκε με τη Σφαγή του Bromberg στις 3 Σεπτεμβρίου 1939, στην οποία 5.500 άνθρωποι δολοφονήθηκαν.Αυτές οι προκλήσεις και οι θηριωδίες είχαν στωικά αγνοηθεί.Τελικά ο Χίτλερ αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει στρατιωτική επέμβαση, προκειμένου να προστατεύσει τους Γερμανούς στην Πολωνία.
Στις 30 Αυγούστου 1939, ο Χίτλερ και πάλι προσφέρει στουςΠολωνούς τις προτάσεις Marienwerder, δηλαδή τη διατήρηση των υπαρχόντων συνόρων 1919, την κατασκευή ενός 60 - μίλιωναυτοκινητόδρομου και σιδηροδρομικές γραμμές να συνδέουν την Δυτική και Ανατολική Πρωσία (από το Schoenlanke εώς Marienwerder) και τέλος την ανταλλαγή των γερμανικών καιπολωνικών πληθυσμών.
Σύμφωνα με τις εντολές των διεθνών τραπεζιτών, ο Υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας, Λόρδος Χάλιφαξ, συνιστά έντονα στους Πολωνούς να μην διαπραγματευτούν. Αυτό είναι το πώς και το γιατί άρχισε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Η αναγκαστική εμπλοκή της Γερμανίας σε πόλεμο κατέληξε σε νίκη για τουςδιεθνείς χρηματοδότες και ήττα και δουλεία για όλους τους λαούς της Ευρώπης.
triklopodia http://www.katohika.gr/2012/07/adlf-rothschild-hitler.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου