ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ NSBM
«Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ BLACK METAL, με τις ακραίες επιθέσεις της κατά του Χριστιανισμού, της ανεκτικότητας και της δημοκρατίας, αποδεικνύεται ελκυστικό όχημα για τη διάδοση της φασιστικής και ναζιστικής προπαγάνδας στις τάξεις των νέων. Τα κακόφωνα κρεσέντο και οι παγανιστικοί στίχοι προσδίδουν μια επίφαση μοντερνισμού στη λευκή δύναμη και τον φυλετικό μύθο. Όμως τα συγκροτήματα και οι συναυλίες δεν είναι παρά το δημόσιο πρόσωπο αυτής της μηδενιστικής επίθεσης ενάντια στις πολιτισμένες αξίες. Στην περιθωριοποιημένη νεολαία προσφέρονται και άλλες, πιο απόκρυφες μυήσεις. Πίσω από τα βίαια συγκροτήματα και τους έξαλλους θαυμαστές τους ελλοχεύει ένα διεθνές δίκτυο μικρών εξτρεμιστικών ομάδων, αφοσιωμένων στο ναζιστικό σατανισμό, τη σκανδιναβική κοσμολογία, τη μαγεία και τον αποκρυφισμό…. Ο ναζιστικός αυτός σατανισμός πιστεύει ακράδαντα στην έλευση μιας νέας ελίτ υπερανθρώπων, που θα σαρώσουν τις κατώτερες μάζες με τις «δουλικές θρησκείες και ηθικές τους» και έτσι θα φέρουν μια νέα εποχή πλανητικής εξέλιξης».[2]
«Κοινή σε όλες τις ναζιστικές σατανικές ομάδες είναι η πλήρης περιφρόνηση των αξιών του Χριστιανισμού και της φιλελεύθερης κοινωνίας. Όλες εγκωμιάζουν στο έπακρο το πολεμικό πνεύμα, το ηρωικό θάρρος και την υπερηφάνεια των βάρβαρων παγανιστικών λαών, ιδίως των Τευτόνων και των Κελτών της Βόρειας και Δυτικής Ευρώπης πριν από τη μεταστροφή στο Χριστό. Ο Νίτσε θεωρείται προφήτης επειδή εξυμνεί τον Αντίχριστο και καταγγέλλει το Χριστιανισμό σαν «θρησκεία των σκλάβων». Η, κατ’ αυτούς, αδύναμη, ταπεινή και γεμάτη ενοχές χριστιανική ενοχή διακωμωδείται διαρκώς».[3]
«Η εκδοτική επιχείρηση του Μπόλτον παίζει σημαντικό ρόλο και ως χώρος επαφής και ανταλλαγής πληροφοριών για την παγκόσμια μουσική σκηνή του ναζιστικού – σατανικού Black Metal. Σε κάθε τεύχος του περιοδικού The Nexus, ο Μπόλτον παρουσιάζει επιγραμματικά το περιεχόμενο των μουσικών φυλλαδίων των σκίνχεντ….. Η ναζιστική-σατανιστική και industrial μουσική σκηνή ….. (στην Ελλάδα από) τα δύο ελληνικά ναζιστικά - παγανιστικά έντυπα Εκδίκηση του Μέταλ και Χρυσή Αυγή».[4]
«Ο ναζιστικός σατανισμός είναι ασφαλώς το πιο ακραίο παράδειγμα της λατρευτικής αναβίωσης του φασισμού. Εμπνεόμενες από τους Λαβέυ[g1] και Ακουίνο[g2], οι συγκεκριμένες νεοναζιστικές ομάδες συνδυάζουν τις σατανικές τελετουργίες και τις μαγικές επικλήσεις με τη λατρεία του Χίτλερ και τη ναζιστική ιδεολογία. Οι επιθέσεις των σατανιστών Ναζί κατά του Χριστιανισμού, που γίνονται ακόμη πιο βίαιες από τον αντισημιτισμό τους, πηγάζουν από τις νιτσεϊκές ιδέες περί Υπερανθρώπου και από τις αντιλήψεις του κοινωνικού δαρβινισμού για τη δύναμη, την κατάκτηση και την επιβίωση του ισχυρότερου, οι οποίες χαρακτηρίζουν τον παλαιό Εθνικοσοσιαλισμό. Από κοινωνική άποψη πάντως, οι πρακτικές αυτές αντιπροσωπεύουν την παραβατική συμπεριφορά των εξτρεμιστικών σεκτών οι οποίες κάνουν σημαία τους την ίδια τους την περιθωριοποίηση. Πράγματι, αυτή η συνειδητή σύνδεση του Ναζισμού με την ιεροσυλία εκφράζει τη συνειδητή πρόθεση των οπαδών του να τονίσουν ακριβώς το βλάσφημο χαρακτήρα του. Όταν οι ναζί σατανιστές επιδίδονται στις δαιμονικές τελετουργίες τους, με τις αναφορές τους στον Χίτλερ, ενστερνίζονται μια σκοτεινή παρόρμηση για εξουσία και θεατρικοποιούν τις δολοφονικές τους προθέσεις απέναντι στους εχθρούς τους. Σε αυτό το λατρευτικό περιβάλλον, οι απεικονίσεις του Χίτλερ και του Σατανά αντιπροσωπεύουν φορτισμένα σύμβολα ελιτισμού, συνδυασμένου με θυμό και επιθετικότητα έναντι στη «Νέα Παγκόσμια Τάξη», τον καπιταλισμό, το Χριστιανισμό, τη δημοκρατία, τις άλλες φυλές και την ανθρωπότητα γενικά («την αγέλη»). Ο αγκυλωτός σταυρός και τα σύμβολα του Τρίτου Ράϊχ συνυπάρχουν με τα μαύρα κεριά, τις νεκροκεφαλές και τις μαγικές πεντάλφες, σε έναν πίνακα τελετουργικής παραβατικότητας και αποκλεισμού από την υπόλοιπη κοινωνία.»[5]
Σίγουρα ένα μεγάλο μέρος των θαμώνων της Χ.Α. ούτε γνωρίζει, ούτε συμφωνεί, ούτε παραδέχεται αλλά ούτε και ενδιαφέρεται να ασχοληθεί με όλες αυτές τις ιστορίες. Το θέμα όμως τίθεται όταν αυτές οι αντιχριστιανικές και ανθελληνικές απόψεις όταν βρίσκουν έδαφος και εμφανίζονται στο ιστορικό προσκήνιο των ιδεολογικών διδαχών της Χ.Α. τότε από την ηγεσία της Χ.Α. όχι μόνο δεν αποβάλλονται αλλά γίνονται με χαρά αποδεκτές και μάλιστα αποτελούν και ένα συστηματικό μέσο προπαγάνδας και μυήσεως των υποψηφίων θυμάτων τους στη θρησκεία του εθνικοσοσιαλισμού ή αλλιώς στη θρησκεία του αίματος. Ιδίως από τα CD των μουσικών συγκροτημάτων της National Socialist Black Metal σκηνής που πουλάνε μέσω του βιβλιοπωλείου τους. Στη θρησκεία του εθνικοσοσιαλισμού χωράνε σατανιστές, αθεϊστές, παγανιστές, μουσουλμάνοι, ‘’χριστιανοί’’ εφόσον αποδέχονται τον εθνοφυλετισμό. Ο κομμουνισμός και ο ναζισμός αν κοιταχθούν με ένα βαθύτερο κοίταγμα στις πηγές και τα ιδεολογικά και κοσμοθεωριακά κείμενα όσων τα επικαλούνται, θα διαπιστώσει αβίαστα ότι αποτελούν θρησκείες με προσωπείο πολιτικής έκφρασης.
[1] Το οποίο προωθείται, προβάλλεται και επιδεικνύεται πασιφανώς, γύρω στα 20 χρόνια από τους ‘’θαλάμους’’ ιδεολογικής κατήχησης και προπαγάνδας της Χ.Α. και ειδικότερα από το τμήμα του Μετώπου Νεολαίας της Χ.Α.. Οπότε οι Naer Mataron του Καιάδα της Χ.Α. ήταν μια από τις πολλές πρακτικές προπαγάνδας του εν λόγω χώρου και όχι μια άγνωστη απερισκεψία του πολιτικού αυτού στελέχους όσον αφορά την ενσυνείδητη εμπλοκή του με τον νεοσατανικό-νεοπαγανιστικό χώρο.
[2] «Μαύρος Ήλιος», Nicholas Goodrick – Clarke, εκδ. Αρχέτυπο, α΄2004, σελ.409.
[3] «Μαύρος Ήλιος», Nicholas Goodrick – Clarke, εκδ. Αρχέτυπο, α΄2004, σελ.414.
[4] «Μαύρος Ήλιος», Nicholas Goodrick – Clarke, εκδ. Αρχέτυπο, α΄2004, σελ.439.
[5] «Μαύρος Ήλιος», Nicholas Goodrick – Clarke, εκδ. Αρχέτυπο, α΄2004, σελ.441-442.
[g1]«Νεοσατανισμός», π.Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, εκδ. Διάλογος, α΄1996, σελ. 129-153
[g1]«Νεοσατανισμός», π.Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, εκδ. Διάλογος, α΄1996, σελ. 129-153
[g2]«Νεοσατανισμός», π.Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, εκδ. Διάλογος, α΄1996, σελ. 153-159
Ἀντιαιρετικὸν Ἐγκόλπιον www.egolpion.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου